Restoran şefinin geyikle gülümseten muhabbeti: ‘Tamam mı Mete?’

Manisa’nın kendine has florası ve yaban hayatıyla ziyaretçilerini kendine hayran bırakan Spil Dağı Ulusal Parkına kısa müddet evvel salınan toplam 14 kızıl geyik ulusal parkın vazgeçilmezleri ortasına girdi. Yavaş yavaş insanlara alışmaya başlayan kızıl geyiklerin manzaraları de toplumsal medyada paylaşılmaya başlandı. Geçtiğimiz gün kızıl geyiklerden birinin Spil Dağı Ulusal Parkı Restoranının mutfak kısmına girmeye çalışması üzerine, restoran şefinin geyikle yaptığı muhabbetin cep telefonu ile kaydedilerek toplumsal medyada paylaşılması ise bir günde yaklaşık 2 milyon şahsa ulaştı.

‘Ya oğlum bak git’ yazısı ile paylaşılan imajlarda restoran şefinin “Burası restoran buraya girmek yasak. Yemeğini, suyunu verdik. İçeri giremezsin burası mutfak. Git ormana arkadaşlarının yanına yarın sabah tekrar gelirsin” demesi üzerine kızıl geyiğin ormana gerçek gittiği görülüyor.

 

“OĞLUM BAK GİT DİYORUM HIZIMA BAKIYOR”

Bir günde yaklaşık 2 milyon kişi tarafından izlenen görüntüdeki restoran şefi Orhan Kalkan, “Milli parkımızda yaklaşık 15-20 geyiğimiz var. Bu geyiklerimiz birinci başlarda insanlara yabancıydı. Çok yaklaşmıyorlardı. Burası ulusal park ve ziyaretçilerimiz çok oluyor. Bundan ötürü geyikler de yavaş yavaş insanlara alıştı. Bu esnada biz restoranda arta kalan yemeklerimiz oluyor. Patronumuzda ulusal parktaki yaban hayvanlarına kalan yemeklerini vermemizi söyledi. Bir gün restoranın art kapısından çıkıyordum karşımda bir geyik. Şaşırdım, afalladım. Göz göze geldik. Elimde bayat ekmekler vardı. Bana bakıyordu, kopardım uzattım o da atılım yaptı yemeğe başladı. Ondan sonra ortamızda bir dostluk oluştu. Sabah akşam gelmeye başladı. Ben de restoranda kalan ekmekleri takdim ediyorum o da afiyetle yiyor. Yaklaşık 15 gündür ortamızda çok sıkı bir bağ oluştu. Onun dışında pek gelip giden yok. O çok cana yakın bir hayvan oldu. Öbürleri uzak duruyor. Restoranın müdavimi oldu. Müşteriler varken içeri atılım yapıyor, bazen arttan dolaşarak müşterilerin tabaklarındakini almaya çalışıyor. Biz de kızıyoruz ‘Yapma, etme’ diye. Geçen günlerde de art taraftan mutfağa girmeye çalıştı. Ben de onu göndermeye çalıştım. Kızdım biraz, kovalamaya çalıştım. O da beni dinledi, başını salladı. Dedim ‘bak burası restoran sen buraya giremezsin. Ben sana sabah akşam yemek veriyorum esasen. Biraz geri dur bekle. Birazdan sana vereceğim diyorum. Oğlum bak git diyorum dinlemiyor, oğlum bak git diyorum hızıma bakıyor, en sonunda anlaştık ve yolladık. Artık bana ve restorana çok alıştı. İnsanlara da alıştı lakin benle ortasında özel bir bağ oluştu. Başka insanlara çok yanaşmasa da beni görünce aklına yemek geliyor herhalde çabucak koşarak geliyor. Ona artık çeşit de yapacağız. Yalnızca kuru ekmek değil, karpuz, kavun elimizde ne varsa onun için seferber olduk. Manisa halkın, İzmir halkını ve tüm Türkiye’yi Spil Ulusal Parkına davet ediyoruz. Çok çeşitli hayvanlar var, 2 bine yakın yılkı atımız var. Herkesi bekliyoruz” dedi.

“SPİL BİZİM İÇİN HAZİNE”

Spil Ulusal Parkını gezmeye gelen ve geyikleri elleriyle besleyen Elçin Mercül ise, “Geyiklerle karşılaşınca çok heyecanlandım. Ne kadar evcil olduklarını fark ettim. Elimle besliyor olmak çok memnunluk vericiydi çok farklı bir histi. İnsan kendini sinema setinde hissediyor. Spil’de bu türlü bir durumla karşılaşmak, yani burnumuzun tabanındaki bir hoşluk. Çok hoş anlar yaşattı bana. Spil, beşerlerle yaban hayatı ortasında köprü kurulabilecek çok hoş bir hazine bizim için. Bunun değerini bilmeliyiz” diye konuştu.

 

Bir yanıt yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir